Dzięki naszym działaniom jesteśmy wiarygodnym głosem odpowiedzialnego przemysłu spożywczego wyrobów cukierniczych w Polsce.
Olej/Tłuszcz palmowy
Tłuszcze, obok białka i węglowodanów, są niezbędnym składnikiem zrównoważonej diety i ważnym źródłem energii. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi udział tłuszczów w całodziennej ilości energii dostarczanej z dietą powinien wynosić od 20 do 35 %, przy czym 2/3 z tej ilości powinny stanowić tłuszcze nienasycone i nie więcej niż 1/3 tłuszcze nasycone.
Olej palmowy zawiera w swoim składzie równe ilości nienasyconych i nasyconych kwasów tłuszczowych (po ok. 50 %). Należy pamiętać, że niepożądane jest przekroczenie zaleceń żywieniowych w zakresie spożycia nasyconych kwasów tłuszczowych z jakiegokolwiek źródła. Kluczowy jest skład kwasów tłuszczowych w ujęciu całodziennej diety, nie zaś skład kwasów tłuszczowych jednego ze składników danego produktu spożywczego.
Olej palmowy jest alternatywą dla częściowo utwardzonych (uwodornionych) olejów i tłuszczów. Jedną z przyczyn wzrostu znaczenia oleju palmowego w przemyśle spożywczym jest odejście producentów żywności od stosowania procesu częściowego utwardzania tłuszczów. Częściowo utwardzone tłuszcze roślinne są źródłem niekorzystnych dla zdrowia izomerów trans.
Oleju palmowego nie można w łatwy sposób zastąpić żadnym innym olejem.
Olej palmowy ma znakomite właściwości funkcjonalne. Sprawiają one, że jest on ważnym składnikiem w produkcji żywności. Możliwość wydzielenia z oleju palmowego różnych frakcji decyduje o jego wszechstronnym zastosowaniu w wielu gałęziach przemysłu spożywczego.
Żadna ze światowych instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności nie zabroniła używania oleju palmowego i zgodnie z aktualnym stanem prawnym może być on wykorzystywany do produkcji żywności tak jak inne oleje i tłuszcze.
O cukrze
Cukry są źródłem energii, niezbędnej do funkcjonowania ludzkiego organizmu.
Cukry występują naturalnie w przyrodzie. Wszystkie rośliny będące środkami spożywczymi, włączając owoce, warzywa, zboża jak również mleko czy miód, zawierają naturalnie występujące cukry.
W codziennej diecie występuje wiele rodzajów cukrów. Są to na przykład: glukoza, fruktoza, sacharoza czy laktoza. Kiedy używamy słowa cukier myślimy o sacharozie (cukier stołowy).
Organizm człowieka nie odróżnia cukrów naturalnie występujących w żywności od cukrów dodanych.
W UE, zgodnie z Rozporządzeniem (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zawartość cukrów powinna być wyrażona jako cukry ogółem
Cukry poza dostarczaniem odczucia słodkości pełnią w żywności wiele innych funkcji: nadają smak, teksturę, barwę, wydłużają okres trwałości oraz zapewniają bezpieczeństwo i odpowiednią jakość produktów spożywczych. Żaden inny pojedynczy składnik nie zastąpi w żywności i napojach tych wszystkich funkcji cukrów.
Przeprowadzone badania naukowe z udziałem ludzi nie potwierdzają hipotezy, że cukry mogą nas fizjologicznie uzależniać.
Częstotliwość spożycia węglowodanów ulegających fermentacji i brak higieny jamy ustnej są najważniejszymi czynnikami wpływającymi na rozwój próchnicy.
Cukry mogą być częścią zdrowej i zbilansowanej diety. Nadmierne spożycie kalorii pochodzących z dowolnego źródła pożywienia, w połączeniu z niedostatecznym wydatkiem energetycznym, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem nadwagi, otyłości i chorób niezakaźnych.
Fakty na temat cukrów
Smak słodki jest jednym z pięciu podstawowych wrażeń smakowych, które w połączeniu z innymi zmysłami odgrywają zasadniczą rolę w podejmowaniu decyzji dotyczących spożywania pokarmów.Preferencja dla słodkiego smaku wiąże się z utrwalonym w trakcie ewolucji poczuciem bezpieczeństwa i zaspokajania potrzeb organizmu na składniki odżywcze.
Cukry są naturalnie występującymi w przyrodzie składnikami pokarmowymi. Wszystkie rośliny, z których produkuje się środki spożywcze, w tym owoce, warzywa czy zboża, zawierają naturalnie obecne cukry. Cukry są również naturalnie obecne w mleku i jego przetworach, czy w miodzie.
Czekolada
Czekolada jest jednym z najpopularniejszych przysmaków na świecie. Sięgamy po nią z ochotą, aby poprawić sobie humor czy dodać energii. Wyniki badań naukowych potwierdzają, że czekolada spożywana z umiarem może być istotnym składnikiem zdrowej diety. Przeciętny Szwajcar zjada rocznie ok. 11 kg czekolady, Niemiec nawet 12 kg, Brytyjczyk ok. 8 kg, Francuz 7 kg. A Polak…? Polak spożywa niewiele ponad 3 kg tego specjału na osobę rocznie.
Historia czekolady sięga czasów starożytnych Olmeków i Majów, zamieszkujących Amerykę Środkową. Z ziaren kakaowca sporządzali oni napój, który był przeznaczony dla królów i używany podczas rytualnych obrzędów. Do Europy ziarna kakao sprowadzili w XVI w. Hiszpanie. Przyrządzany z ziaren kakaowca gorzki napój nie zdobył uznania, więc zmieniono jego recepturę dodając do niego cukier. Wkrótce stał się on jednym z najsłynniejszych deserów, zdobywając popularność w innych europejskich krajach takich jak Holandia, Francja, Niemcy czy Szwajcaria. Znaną nam dzisiaj czekoladę w tabliczkach zaczęto produkować dopiero pod koniec XIX w.
Ziarno kakaowe jest jednym z najbogatszych źródeł flawonoidów. Coraz więcej badań potwierdza, że dieta bogata we flawonoidy zmniejsza ryzyko wielu chorób. Lista korzystnych właściwości flawonoidów zawartych w kakao jest długa.
W ostatnich latach wyniki badań naukowych potwierdziły, że umiarkowane spożycie gorzkiej czekolady i kakao może przyczyniać się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Ostatnie badania wykazują, że u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym czekolada gorzka o zawartości 50 – 70% ziarna kakaowego zmniejsza ciśnienie skurczowe o 5,0 mmHg i rozkurczowe o 2,7 mmHg. Efekt redukcji ciśnienia został również potwierdzony u osób zdrowych. Ponadto flawonoidy usprawniają funkcje naczyń krwionośnych i krążenie wieńcowe, zmniejszają agregację płytek krwi, mają działanie przeciwzapalne oraz zwiększają wydolność antyoksydacyjną organizmu. Przypuszcza się, że flawonoidy kakao mają większe właściwości antyoksydacyjne niż takie produkty jak wino czy czosnek.
Regularne spożywanie czekolady wpływa na obniżenie zawartości tzw. „złego cholesterolu” LDL i podnosi poziom HDL, tzw. „dobrego cholesterolu” Badania wskazują również, że flawonoidy kakao mogą poprawiać metabolizm glukozy, tym samym zmniejszając ryzyko cukrzycy. Czekolada poprawia również samopoczucie. Ziarno kakaowca zawiera bowiem fenyloetyloaminę, która pobudza w organizmie produkcję endorfin zwanych potocznie hormonami szczęścia. Czekolada zawiera także składniki mineralne, głównie magnez, wapń, miedź i potas. Czekolada gorzka zawiera średnio o 50 – 70 % więcej magnezu niż mleczna. Natomiast czekolada mleczna zawiera około 6 – krotnie więcej wapnia niż gorzka. Czyli dla każdego coś dobrego! Ponadto czekolada należy do produktów o niskim indeksie glikemicznym – poniżej 55, dla czekolady gorzkiej wynosi on zaledwie 22, dla mlecznej 49. Spożycie produktów o niskim indeksie glikemicznym powoduje powolny i relatywnie niewielki wzrost poziomu glukozy we krwi i co za tym idzie – niewielki wyrzut insuliny. Produkty takie nie są więc sprzymierzeńcem tycia.
Walory zdrowotne czekolady są nie do przecenienia. Nie odmawiajmy więc sobie i naszym bliskim tego smakołyku.
Podstawowe akty prawne
Obecnie Stowarzyszenie POLBISCO zrzesza wiodące firmy z branży. Firmy członkowskie reprezentują 80% rynku słodyczy w Polsce.
